27 julio 2016


26 comentarios:

  1. cara y sello del verso sociopolítico un juego que nos toca sí o sí a los ciudadanos
    felicidades bien jugada la antítesis

    saludos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Es imposible, a veces, sentirse ajeno. Muychas gracias.

      Eliminar
  2. Me parece muy original el cómo has enfocado esta entrada, es como si fuera un anverso y reverso, está genial, y te felicito.

    Un beso.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Empezó como algo que me parecía demasiado triste, entonces decidí hacer sus contraversos para que fuese menos triste. Gracias. Otro beso.

      Eliminar
    2. Pero qué buena idea tuviste.

      Más besos.

      Eliminar
  3. Muy bien estructurado, con mensajes claros y contundentes,y un hermoso e innovador diseño.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias Luna, hay que dejar las cosas claras, un abrazo

      Eliminar
  4. Me ha encantado!
    Me gusta lo novedoso de esta entrada, desde el título hasta el mismísimo final.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias, ahora ya dejó de ser novedad, jajajaj.

      Eliminar
  5. Qué bien cómo armaste todo. Ma parece que está estructurado de forma original, me gustó pila.

    ResponderEliminar
  6. O peor de todo é que tes toda a razón do mundo. Seguirán facéndonos crer que un futuro mellor está chegando, e voltaremos aos tempos que nos contan os nosos avós e nos parece que están tan lonxe xa.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Esperemos que si voltamos a esos tempos sexa para empezar facendo ben a cousas. Apertas.

      Eliminar
  7. Que razón tienen esas letras. Hasta da miedo su razón.

    Xan, muchos abrazos templados.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. No era la intención la de dar miedo, pero sí que lo da. Un abrazo.

      Eliminar
  8. Las dos caras de la moneda… Muy bueno, Xan, un gran y original grito en estos días que corren y que todos, de una manera u otra, padecemos…

    Un placer visitarte, amigo…

    Mil Bsoss!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias, aunque está muy al día, hace unos meses que lo tenía escrito. Besos.

      Eliminar
  9. ¿Saldremos algún día de esa espiral? ¿Estaremos condenados a repetir la historia? ¿o quizá sea el comienzo del cambio?
    ¡Muy bueno!¡Me ha gustado mucho :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Mucha gracias por pasarte y comentar, me alegro que te haya gustado. Un abrazo.

      Eliminar
  10. Como si fuéramos esclavos.
    Harán siempre lo que quieran.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Me niego a asumirlo pero lo mastico a diario.

      Eliminar
  11. Las dos caras de la luna tejen a palabras lo que somos y sentimos cuando todo calla.

    Mi abrazo

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Las dos caras, no existiría la otra sin la una. Un abrazo MAYÚSCULO.

      Eliminar
  12. Qué genial, no podía ser mejor. Siempre sorprendiendo querido

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Se trata de eso, para bien o para mal, jajajaj, un abrazo.

      Eliminar
  13. La cara y la cruz, la vida misma que unas veces da y otras quita.

    Chapeau!

    Besos, Xan.

    ResponderEliminar

Gracias por tus letras y tus espacios, tus comas y tus puntos, tus signos, tus clicks... tu atención.